Αποχή από τις κάλπες – Ενάντια στις εκλογικές αυταπάτες

Για μια ακόμη χρονιά οι φοιτητικές εκλογές πλησιάζουν και οι κομματικές παρατάξεις οργανώνουν την προπαγανδιστική τους εκστρατεία, καλώντας τους φοιτητές να ’’πολιτικοποιηθούν’’ ρίχνοντας το ψηφοδέλτιο στην κάλπη. Αναγνωρίζοντας όμως ότι οι εκλογικές διαδικασίες δεν αποτελούν μέσο πολιτικοποίησης, αλλά νομιμοποίησης και παθητικής υποστήριξης του συστήματος εκμετάλλευσης, σε εμάς η όλη διαδικασία μοιάζει περισσότερο με ένα θλιβερό πανηγύρι ανάθεσης και διαχείρισης των υποθέσεων μας από τρίτους. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή αναπτύσσεται ένα ολόκληρο εμπόριο υποσχέσεων και ρουσφετιών που αναζητεί ως αντάλλαγμα την παροχή ψήφων, την εξουσιοδότηση των πολλών στο να αποφασίζουν οι λίγοι. Οι φοιτητικές εκλογές δεν είναι παρά μια μικρογραφία των εθνικών-κοινοβουλευτικών εκλογών, μια ακόμα πτυχή της αστικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.

Διαχρονικά οι σχολές αποτελούν δεξαμενή εύρεσης ψηφοφόρων για τις κάθε λογής παρατάξεις, αφού άλλωστε η πολιτική τους δραστηριότητα στις σχολές αποσκοπεί στην συγκέντρωση ανθρώπινου δυναμικού, με σκοπό την στελέχωση των κομματικών μηχανισμών και την αύξηση των εκλογικών τους ποσοστών. Η ενσωμάτωση των φοιτητών/τριων στα κόμματα είναι μια διαδικασία παθητική για τους ίδιους/ες, η οποία τους μετατρέπει σε ακολουθητές μιας προκαθορισμένης κομματικής γραμμής. Τα κόμματα ολόκληρου του πολιτικού φάσματος όντας διεκδικητές της πολιτικής εξουσίας αναπόφευκτα αντανακλούν και την κυρίαρχη κοινωνική οργάνωση. Πρόκειται για ιεραρχικά, κάθετα μορφώματα, που η οργάνωση τους είναι συνυφασμένη με ηγεσίες, αρχηγούς, και εκτελεστικά όργανα-εντολοδόχους.

Για τους φιλελεύθερους και τους σοσιαλδημοκράτες, η πολιτική τους ιδεολογία εκπροσωπείται επάξια από τα ίδια τα προγράμματα σπουδών. Οι μεταξύ τους διαφορές σχετίζονται ως προς την συνταγή διαχείρισης του καπιταλισμού και του κράτους και όχι ως προς το περιεχόμενο που είναι ίδιο και απαράλλαχτο. “Ελεύθερη αγορά” ή “Κρατικός παρεμβατισμός” που αποτελεί τον βασικό άξονα διαφωνίας τους αφορά ένα παραπλανητικό ψευτοδίλημμα, μια συστημική φενάκη η οποία επιχειρεί να συσκοτίσει τις ταξικές ανισότητες και την κοινωνική καταπίεση. Ο καπιταλισμός άλλωστε, όποιο μοντέλο ανάπτυξης κι αν υιοθετεί, σοσιαλδημοκρατικό ή φιλελεύθερο, αποτελεί σύστημα δομικής εκμετάλλευσης και αυτό δεν αλλάζει. Βασίζεται στην ευημερία των λίγων από την εκμετάλλευση των πολλών, στην κερδοφορία μιας μειοψηφικής τάξης που καρπώνεται τον πλούτο, έναντι της πλειοψηφικής που τον παράγει.

Για δεκαετίες, τα κυρίαρχα αστικά ρεύματα εντός των σχολών, οι παραδοσιακοί εκπρόσωποι του φιλελευθερισμού και της σοσιαλδημοκρατίας η δαπ και η πασπ, αύξαναν την δημοτικότητα τους στην φοιτητική κοινότητα μέσα από την οργάνωση εκδρομών, την παροχή σημειώσεων και τα παρακμιακά φοιτητικά “κλαμπαρίσματα”, των οποίων και ήταν βασικοί διοργανωτές. Σάρκα από την σάρκα του αστικού πολιτικού συστήματος αναπαράγουν όλες τις σάπιες αξίες που το απαρτίζει. Ανέκαθεν συγκέντρωναν στις τάξεις τους “καριερίστες φοιτητές” που προέρχονταν από ανώτερες οικονομικές τάξεις και που η μοναδική τους προσδοκία ήταν η κοινωνική ανέλιξη και καταξίωση. Είναι οι ίδιοι φοιτητές που μετά τις σπουδές καλύπτουν εργοδοτικές, διευθυντικές και διοικητικές θέσεις και γίνονται τα νέα αφεντικά.

Να σημειώσουμε, ότι η πολιτική μας εχθρότητα απέναντι στην δαπ και την πασπ είναι κοινή και σε ότι αφορά την παράταξη bloko, του κυβερνώντος κόμματος. Ο σύριζα είναι η κύρια έκφραση της εγχώριας σοσιαλδημοκρατίας, που αναδύθηκε στα χρόνια της συστημικής κρίσης προκειμένου να αναμορφώσει το απαξιωμένο κοινωνικά αστικό πολιτικό σύστημα και να προσφέρει ζωογόνες ανάσες στον εγχώριο χρεοκοπημένο καπιταλισμό. Πρώτα εκμεταλλεύτηκε τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις της περιόδου 2010-12 αξιοποιώντας και τους “κινηματικούς” του δορυφόρους στην διαδικασία της ενσωμάτωσης και ύστερα εξαργύρωσε εκλογικά την κοινωνική δυσαρέσκεια της μνημονιακής εποχής. Διαδραμάτισε κομβικό ρόλο για την αστική τάξη και το κράτος, λειτουργώντας ως το ύστατο χαρτί στα καταστροφικά τους σχέδια. Ο σύριζα εφάρμοσε το ένα μνημονιακό πρόγραμμα πίσω από το άλλο, εντείνοντας την κοινωνική φτωχοποίηση και εξαθλίωση, δεσμεύοντας με μνημόνια διαρκείας (έως το 2060), αυτόματους κόφτες δημοσιονομικής προσαρμογής και στόχους για “υψηλά πλεονάσματα” την ήδη υποτημημένη κοινωνική βάση. Για εμάς, οι σοσιαλδημοκράτες έμποροι της ελπίδας επιτάσσεται να λαμβάνουν κλωτσιές. Όχι ψήφους και αναγνώριση. Υπενθυμίζουμε ότι η παράταξη της ΕΑΑΚ μέχρι προσφάτως συμπορευόταν με τον σύριζα, ενώ εξακολουθεί να συνυπάρχει με το λαϊκιστικό μόρφωμα της ΛΑΕ (του πρώην υπουργού ανασυγκρότησης του σύριζα, Λαφαζάνη). Οι “συνεργασίες” αυτού του μορφώματος επιβεβαιώνουν τον τακτικισμό και πολιτικό καιροσκοπισμό της αριστεράς, αυτής της συνιστώσας του κράτους και του καπιταλισμού, η ύπαρξή της οποίας αποτελεί ανάχωμα στην ανάπτυξη του αντικρατικού και αντικαπιταλιστικού αγώνα και την προοπτική της επανάστασης.

Για εμάς η μόνη απάντηση στο εκλογικό πανηγύρι είναι η συνειδητή και πολιτικά ενεργή αποχή τόσο από τις φοιτητικές, όσο και από οποιεσδήποτε εκλογές, κι αυτό διότι αρνούμαστε να εκχωρήσουμε την εξουσία στους κάθε λογής κομματικούς εκπροσώπους. Τασσόμαστε πολέμια ενάντια στο καθεστώς της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, στη λογική της ανάθεσης των κοινωνικών μας υποθέσεων σε αντιπροσώπους-διαχειριστές της ζωής μας. Με οραματικό προσανατολισμό την ελευθερία, προτάσσουμε την αυτοοργάνωση και τη λήψη των αποφάσεων μας μέσω οριζόντιων, αντιθεσμικών αντιιεραρχικών και ισότιμων διαδικασιών, είτε με ομοφωνία, είτε με σύνθεση και συναίνεση. Γιατί η δημοκρατία δεν είναι συμμετοχική, αυτό αποτελεί ένα πολιτικό ψέμα. Ο κόσμος δεν αλλάζει με εκλογές, αλλά στους δρόμους του αγώνα, στην καθημερινή πάλη εντός κι εκτός των σχολών, στην πολυεπίπεδη και πολύμορφη μάχη για την οικοδόμηση της επαναστατικής προοπτικής, την καταστροφή του κράτους, του καπιταλισμού και κάθε εξουσιαστικής κοινωνικής σχέσης.

Για μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης

Απέχουμε από τις εκλογικές αυταπάτες και τη λογική της ανάθεσης

Αυτοοργανωμένες κοινότητες αγώνα μέσα κι έξω από τις σχολές

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ

Υ.Γ. Την Παρασκευή 5 Απριλίου θα πραγματοποιηθεί αντιεκλογικό άνοιγμα του στεκιού από τις 14.00