Χθες και προχθές, μια πρώτη ομάδα στελεχών της πανεπιστημιακής αστυνομίας έκανε την εμφάνιση της εξωτερικά της πανεπιστημιούπολης προστατευόμενη από διμοιριές ΜΑΤ και άλλες αστυνομικές δυνάμεις. Η απάντηση από χιλιάδες φοιτητές και φοιτήτριες που έχουν σταθεί ανάχωμα με πρωινές, απογευματινές και βραδινές συγκεντρώσεις, καθώς και οι πρώτοι πετροβολισμοί των ένστολων ρουφιάνων, διαμορφώνει μια πρώτη εικόνα των όσων πρόκειται να ακολουθήσουν. Οι φοιτητικές αντιστάσεις θα εμποδίσουν την μακροημέρευση και παραμονή της ύπαρξης αυτού του σώματος, όπως ακριβώς τα προηγούμενα δύο χρόνια εμπόδισαν τον ερχομό του.
Η εμφάνιση των ΟΠΠΙ εν μέσω εξεταστικής περιόδου έρχεται μετά από δύο χρόνια αναβολών και μετά από δύο χρόνια κυβερνητικών υποχωρήσεων υπό το βάρος του πολιτικού κόστους που αναπόφευκτα θα συνόδευε την σύσταση του νέου αυτού κατασταλτικού σώματος. Ο κρατικός και κυβερνητικός τρόμος είναι έκδηλος και φανερώνεται στο γεγονός ότι η (πειραματική) εμφάνιση των ΟΠΠΙ μέχρι στιγμής λαμβάνει χώρα στο πλαίσιο μιας νέας πάλι υποχώρησης αφού αυτοί έχουν εδρεύσει όχι μόνο εκτός σχολών, κάτι που ήδη γνωρίζαμε, αλλά και εκτός των πανεπιστημιακών campus. Ταυτόχρονα η αδυναμία του νέου αυτού σώματος να σταθεί απέναντι σε αγωνιζόμενο κόσμο υπήρξε ήδη εμφανής κατά τις πρώτες δύο αυτές μέρες, αφού χωρίς την αστυνομική προστασία θα είχε ήδη κυνηγηθεί και εκδιωχτεί με ιδιαίτερη άνεση. Το νέο φιάσκο της πανεπιστημιακής αστυνομίας θα κάνει πάταγο και θα είναι μάλλον οριστικό.
Ο εκδιωγμός των ΟΠΠΙ θα πρέπει να είναι το αποτέλεσμα των δικών μας αγώνων, το αποτέλεσμα της κλιμάκωσης μαχών και συγκρούσεων, το αποτέλεσμα της αναζωπύρωσης των μνημών που συνόδευαν πάντα τους νικηφόρους αγώνες στα χρώματα της φωτιάς και την ζέση της συντροφικότητας των αγωνιζόμενων δυνάμεων. Να είναι το αποτέλεσμα του αγώνα που περιφρουρεί κεκτημένα αιώνων (όπως το πανεπιστημιακό άσυλο) αναλαμβάνοντας ρίσκα, αλλά και που δεν κρίνει τους θεσμούς του κράτους και του καπιταλισμού (όπως το πανεπιστήμιο) με βάση το πώς η εκάστοτε κυβέρνηση περιφρουρεί τον χαρακτήρα και την λειτουργία τους. Που αντιμάχεται το εκμεταλλευτικό και καταπιεστικό αυτό σύστημα δομικά, στο σύνολο του, που δεν θέλει να το εξωραΐσει, αλλά να το ανατρέψει και να το καταστρέψει.
Απέναντι στα πλατιά χαμόγελα των αντιπολιτευόμενων κομμάτων που ορέγονται σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις, καθώς και απέναντι σε όλων των ειδών τα κομματικά σόου που στήνονται για να κεφαλαιοποιήσουν τις αγωνιστικές αντιδράσεις, εμείς οφείλουμε να επισημάνουμε ότι τόσο η υφιστάμενη νεοφιλελεύθερη διαχείριση, όσο και μια δυνητική σοσιαλδημοκρατική, υπηρετούν ακριβώς την ίδια αντίληψη για το αστικό πανεπιστήμιο. Οι εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις είτε συνοδευόμενες από πρωτογενή καταστολή (π.χ. ιδρύοντας ΟΠΠΙ) είτε από καταστολή μετά από την εκδήλωση αντιστάσεων, έχουν στον πυρήνα τους τους ίδιους ακριβώς σκοπούς ανεξάρτητα από το ποιος βρίσκεται στο τιμόνι της αστικής πολιτικής διαχείρισης.
Έτσι λοιπόν, στον δρόμο του αγώνα και του οδοφράγματος θα υπερασπιστούμε το πανεπιστημιακό άσυλο και θα πετάξουμε τους ΟΠΠΙ με τις κλωτσιές. Θα το κάνουμε χωρίς να επιτρέψουμε σε κανέναν επίδοξο εξουσιαστή την εκμετάλλευση των φοιτητικών αγώνων. Καλούμε σε αυτή την μάχη το σύνολο των αγωνιζόμενων φοιτητών/τριων αλλά και το σύνολο του αναρχικού κινήματος, η γέννηση του οποίου στον ελλαδικό χώρο κατά τον 20ο αιώνα είναι συνυφασμένη με την εξέγερση του 1973 και την κατάληψη του πολυτεχνείου, που στιγμάτισε για πολλές δεκαετίες μέχρι σήμερα τον τρόπο αντίληψης των πανεπιστημίων για τον αγωνιζόμενο κόσμο.
Στηρίζουμε την συγκέντρωση σήμερα 7/9 στις 18.00 στην κεντρική είσοδο της πανεπιστημιούπολης (Ούλωφ Πάλμε).
Αναρχικό Στέκι Φιλοσοφικής
