Την Τρίτη 11 Ιανουαρίου ομάδα ατόμων μπαίνει παρεμβατικά σε αμφιθέατρο στην ΑΣΟΕΕ εν ώρα διεξαγωγής μαθήματος και ξυλοκοπεί τον διδάσκοντα καθηγητή. Εναντίον του εν λόγω καθηγητή εκκρεμεί βαρύ κατηγορητήριο για τοκογλυφία και παιδεραστία, όπως καθίσταται ευρέως γνωστό μερικές ώρες αργότερα παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες των μέσων μαζικής ενημέρωσης, που σπεύδουν να χαρακτηρίσουν την επίθεση αφενός απολύτως αναίτια, και αφετέρου ένδειξη της κλιμάκωσης της υποτιθέμενης παραβατικότητας στα πανεπιστήμια. Την Τετάρτη 12 Ιανουαρίου, την επόμενη ακριβώς μέρα, με αφορμή την προσπάθεια γκρεμίσματος ενός τοίχου από φοιτητές, μονάδα της ΟΠΚΕ εισβάλλει εκδικητικά στην σχολή. Στο βίντεο που κυκλοφόρησε, οι μπάτσοι της ΟΠΚΕ ουρλιάζουν στους έξι εμφανώς αιφνιδιασμένους και άοπλους φοιτητές να κατεβάσουν τα χέρια, να ξαπλώσουν στο πάτωμα ώστε να τους φορέσουν χειροπέδες, και εν τέλει τους συλλαμβάνουν. Οι σχεδόν κινηματογραφικής σύλληψης σκηνές της Τετάρτης επικροτούνται και διακαώς προπαγανδίζονται από το κράτος και τα φερέφωνά του ως αποκλειστική λύση για την “ασυδοσία των αντιεξουσιαστών” στα πανεπιστήμια, η οποία αποδεδειγμένα πλέον οδηγεί σε λεηλασίες και βιαιοπραγίες.
Η ταχύτατη σύνδεση των γεγονότων με το γνωστό κρατικό αφήγημα περί ανομίας στα δημόσια πανεπιστήμια δεν είναι σε καμία περίπτωση τυχαία. Στις αρχές του 2021, οι προσπάθειες εκκίνησης της εκπαίδευσης της πανεπιστημιακής αστυνομίας προσέκρουσαν σε ηχηρή αντίσταση, με καταλήψεις και μαζικές κινητοποιήσεις πανελλαδικά. Αυτές οι δυναμικές απαντήσεις απέδειξαν ότι ο αριθμός των σπουδαστών που αντιμετωπίζει την εγκατάσταση της ΟΠΠΙ ως θετική και αναγκαία αποτελεί την μειοψηφία στις σχολές, παρά τους πολλούς ισχυρισμούς για το αντίθετο, καθώς η στάση των περισσότερων φοιτητών για το ζήτημα είναι μάλλον χλιαρά, αν όχι έντονα, αρνητική.
Η αισιόδοξη αυτή εκτίμηση όμως προφανώς δεν συνεπάγεται αμετάκλητη ματαίωση των πλάνων για τοποθέτηση εξοπλισμού ελέγχου στοιχείων στις εισόδους και επακολούθως περιορισμό της πρόσβασης, καθώς και στρατοπέδευσης της ΟΠΠΙ, στους πανεπιστημιακούς χώρους. Αν θεωρήσουμε την είσοδο της ΟΠΚΕ στην ΑΣΟΕΕ μέρος της ευρύτερης εκστρατείας εξοικείωσης με την δυνατότητα του κράτους να παρεμβαίνει στην πολιτική ζωή των σχολών, βλέπουμε ότι παρόμοιες απόπειρες γίνονται και σε άλλα επίπεδα. Στις εισόδους πολλών σχολών έχουν εδώ και μήνες κατασκηνώσει ιδιωτικοί υπάλληλοι με χρέη security, οι οποίοι πραγματοποιούν ελέγχους πιστοποιητικών εμβολιασμού και rapid test, αλλά και ταυτοπροσωπίες (ως μέτρο πρόληψης του κορωνοϊού, που τελικά δημιουργεί συνωστισμό σε κλειστό χώρο). Ως κομμάτι της καθημερινότητας πλέον, ο έλεγχος στοιχείων από εργαζόμενους άσχετους με πανεπιστημιακά ιδρύματα, και αργότερα πιθανώς από την ΟΠΠΙ, φαίνεται να αρχίζει να κανονικοποιείται ανάμεσα στους φοιτητές.
Επομένως, κρίνουμε σημαντικό να αντιληφθούμε τις εισβολές του κράτους τόσο στην ΑΣΟΕΕ όσο και σε άλλα πανεπιστήμια της χώρας ως τον πρόλογο στο αφήγημα για την αναγκαιότητα της πανεπιστημιακής αστυνομίας και των μέσων επιβολής της. Το γεγονός ότι η εκπαίδευση της ΟΠΠΙ ξεκίνησε μόλις μερικές μέρες αργότερα είναι τουλάχιστον ενδεικτικό. Η καταστολή φοιτητικών διεκδικήσεων και αγώνων, οι εισβολές σε πολιτικούς χώρους, η διαβολή και δαιμονοποίηση δράσεων και οργανώσεων, οι συλλήψεις και οι εξάρσεις της αστυνομικής βίας, αποτελούν ενδεχόμενα των οποίων την συχνότητα μάλλον θα δούμε να αυξάνεται τους επόμενους μήνες. Στους ήδη υπάρχοντες ελέγχους στην είσοδο έρχονται να προστεθούν σκέψεις για κάμερες και μπάρες εισόδου, επιταχύνοντας την δημιουργία ενός αποστειρωμένου πανεπιστημίου.
Στο πανεπιστήμιο που προσπαθούν να χτίσουν κράτος και κεφάλαιο δεν θα χωράει καμία φωνή αντίστασης ούτε στα δομικά του προβλήματα, ούτε στα καινούρια που πολλαπλασιάζονται συνεχώς. Το βλέπουμε τόσο στην ευκαιριακή επικοινωνιακή εκμετάλλευση των γεγονότων στην ΑΣΟΕΕ, όσο και στην καθημερινή, αδιάκοπη μεγιστοποίηση των ελέγχων και καταστολής. Οι νέες εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις σκοπεύουν να υποτιμήσουν τις σπουδές, ενισχύοντας τους ταξικούς διαχωρισμούς και αυξάνοντας τον αυταρχισμό με μέτρα αστυνόμευσης και ελέγχου ως ένα αναγκαίο συμπλήρωμα για την καταπολέμηση αγώνων και αντιστάσεων, που, στις διαχρονικές αστικές βλέψεις για νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης, αποτελούν αγκάθια. Εμείς οφείλουμε να υπερασπιστούμε τους φοιτητικούς αγώνες και τα κεκτημένα τους, τα οποία οι κρατικοί σχεδιασμοί αμφισβητούν και προσπαθούν να καταλύσουν, και πηγαίνοντάς τα ένα βήμα μπροστά, να μετατρέψουμε το πανεπιστήμιο από θεσμό αστικής προπαγάνδας σε πεδίο διακίνησης και ζύμωσης επαναστατικών ιδεών.
Σε γεγονότα όπως αυτά της ΑΣΟΕΕ, πιστεύουμε πως πρέπει να οργανώνουμε και να συμμετέχουμε στις σχετικές κινητοποιήσεις, να δείχνουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στους αγώνες άλλων σχολών, και να μην αφήνουμε την κρατική προπαγάνδα να μας παραπληροφορεί. Σαφώς πρέπει να εξασφαλίσουμε την υπεράσπιση των πολιτικών μας χώρων, όμως κρίνουμε τον περιορισμό σε εσωτερική άμυνα βλαβερό μακροπρόθεσμα. Για να αντισταθούμε επιτυχώς στην πανεπιστημιακή αστυνομία και την καταστολή που θα φέρει μαζί της, κάτι που έχει ήδη γίνει μία φορά σε συνθήκες απαγόρευσης κυκλοφορίας και κλειστών σχολών και επομένως μπορεί να ξαναγίνει, οφείλουμε να συμβάλουμε όσο περισσότερο μπορούμε στην οργάνωση των σχολών μας, να φροντίσουμε να αυξήσουμε την δυναμική μας, να αναπτύξουμε και να εδραιώσουμε επαναστατικές πρακτικές, που θα ενεργοποιούνται άμεσα και αντανακλαστικά, και να απαντάμε μαζικά σε κάθε νέο περιστατικό όμοιο αυτών της ΑΣΟΕΕ. Η λήψη προληπτικών μέτρων, ο σχεδιασμός πλάνων αντίστασης, και η μεγιστοποίηση των προσπαθειών συλλογικού συντονισμού των δράσεών μας, είναι οι μόνοι τρόποι να βάλουμε τέλος στις βλέψεις για ένα απονεκρωμένο και ελεγχόμενο πανεπιστήμιο.
Αναρχικό Στέκι Φιλοσοφικής
