Στις 10 του Φλεβάρη, δεκάδες χιλιάδες φοιτητές και φοιτήτριες βγήκαν στους δρόμους σε όλη την Ελλάδα για να διαδηλώσουν ενάντια στις επιχειρούμενες εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις. Από άκρη σε άκρη, δόθηκε μια πρώτη ηχηρή απάντηση στο νέο νομοσχέδιο που βαθαίνει τους ταξικούς φραγμούς στην ανώτατη εκπαίδευση και θεσμοθετεί την περιφρούρηση τους από ένστολους κρατικούς δολοφόνους.
Οι μαζικές κινητοποιήσεις όλων αυτών των εβδομάδων είναι ένα πρώτο σπουδαίο βήμα. Η πραγματοποίηση τους εν μέσω απαγόρευσης κυκλοφορίας και υγειονομικής κρίσης, με παγιωμένους αρνητικούς συσχετισμούς και με πολύχρονη πλέον οπισθοχώρηση των ταξικών και κοινωνικών αντιστάσεων, συνιστά έναν μικρό «θρίαμβο». Έναν «θρίαμβο» όμως ιδιαίτερα ρευστό που μπορεί εύκολα να αφομοιωθεί εξ αριστεράς και να στρέψει το ενδιαφέρον της αντιπαράθεσης στους κοινοβουλευτικούς διαπληκτισμούς και την εκλογική ανάθεση. Γι’ αυτό, η «ατομική ευθύνη» όλων των συμμετεχόντων στις διαδηλώσεις, όλων των αγωνιζόμενων στα πανεπιστήμια φέρει βαρύτητα. Το πού θα οργανωθούν, με ποιους θα συνεργαστούν, με ποια ιδεολογικά/πολιτικά και στρατηγικά κριτήρια θα συνεχίσουν τον αγώνα εντός των σχολών, θα κρίνει και το αποτέλεσμα αυτού του αγώνα.
Η «επόμενη μέρα» από την ψήφιση είναι η πιο σημαντική. Η συλλογικοποίηση, η οργάνωση και ο αγώνας εντός των σχολών θα διαμορφώσει τους συσχετισμούς δύναμης στα πανεπιστήμια όχι μόνο για τους επόμενους μήνες, αλλά και για τα επόμενα χρόνια. Το δυνάμωμα μιας άλλης προοπτικής αγωνιστικής δράσης και οργανωτικής συγκρότησης στα πανεπιστήμια θα επιβεβαιώσει την εφαρμογή ή όχι των αναδιαρθρώσεων, αλλά και θα καθορίσει τον χαρακτήρα και το επίπεδο της έντασης των αγώνων που θα ακολουθήσουν.
Στην Αθήνα στις 10 του Φλεβάρη, η κρατική τρομοκρατία προσέκρουσε πάνω στην αποφασιστική τόλμη πολλών διαδηλωτών/τριων που συγκρούστηκαν με τις κρατικές δυνάμεις καταστολής. Σε δύο τουλάχιστον σημεία, οι συντονισμένες επιθέσεις με μολότοφ, πέτρες, ναυτικές φωτοβολίδες και άλλα μέσα, όρθωσαν ένα τοίχος στις διμοιρίες των ματ που απομακρυσμένα και χωρίς βούληση άμεσης εμπλοκής απενεργοποιήθηκαν. Αυτές οι πρακτικές αντίστασης πρέπει να διαχυθούν, να οικειοποιηθούν και να αγκαλιαστούν απ’ την αγωνιζόμενη νεολαία των σχολών και των σχολείων, τόσο για λόγους αυτοπροστασίας των αγώνων (αυτοάμυνα) όσο και για την νικηφόρα έκβαση τους. Τίποτα στην ιστορία δεν κερδήθηκε αναίμακτα και τίποτα δεν θα κερδηθεί αφήνοντας τις κρατικές κουστωδίες να δρουν ανεξέλεγκτες.
Αντίθετα, το σώμα της διαδήλωσης δεν κατόρθωσε να αποκρούσει την επικουρική συνδρομή των μηχανοκίνητων συμμοριών «ΔΡΑΣΗ», που μπαμπέσικα και θρασύδειλα επιτέθηκαν στην “πλάτη” της διαδήλωσης. Η αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτού του κρατικού τάγματος συνιστά άμεσο πολιτικό, αγωνιστικό και επαναστατικό καθήκον. Το χτύπημα αυτού του σώματος που δεν διαθέτει δακρυγόνα και δεν επιχειρεί κατά μέτωπο, μπορεί να επιτευχθεί και μάλιστα χωρίς την επιστράτευση ιδιαίτερα αναβαθμισμένων στρατηγικών δράσης. Οι λακέδες της «ΔΡΑΣΗ» δεν είναι ανίκητοι. Είναι ένα ασυντόνιστο τσούρμο έμμισθων τραμπούκων που χτυπούν χουλιγκάνικα και χωρίς καμία επιχειρησιακή πειθαρχία. Η «αυτοπεποίθηση» που τους αυξάνει η πολιτική κάλυψη των αφεντικών τους, ο ακριβός εξοπλισμός και η θεσμική ασυδοσία, θα τσακιστεί στους δρόμους και σύντομα.
Σε κάθε περίπτωση, η υπεράσπιση των κοινωνικών και ταξικών αγώνων σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία προϋποθέτει την οργάνωση της συλλογικής αυτόαμυνας, την ανάπτυξη δομών αντιμετώπισης των κρατικών ταγμάτων εφόδου και την περιφρούρηση της αγωνιστικής πάλης με αποτελεσματικές μεθόδους δράσης. Η θυματοποίηση, η μετατόπιση του διαλόγου στην σφαίρα των αστικών δικαιωμάτων και η μονοπώληση των «κινηματικών» εικόνων με πλάνα που οξύνουν τον φόβο και όχι το αγωνιστικό πάθος, ούτε μπλοκάρουν, ούτε αποδυναμώνουν την κρατική καταστολή.
Η αλληλεγγύη μεταξύ των αγωνιζόμενων, η οργάνωση αγωνιστικών σχεδιασμών και η συλλογικοποίηση σε όλες τις σχολές θα τους συντρίψει.
Δύναμη στους συλληφθέντες και τις συλληφθείσες στα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια σε όλη την Ελλάδα
Συλλογικοποίηση τώρα στις σχολές, για την οργάνωση της επόμενης ημέρας
Μόνη λύση η Κοινωνική Επανάσταση
