Το κείμενο της παρέμβασης στο καθεστωτικό ραδιόφωνο “στο κόκκινο”
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την δράση δείτε εδώ
Μήνυμα του Αναρχικού Στεκιού Φιλοσοφικής
Το προηγούμενο διάστημα ξεκίνησε στην Κομοτηνή η εκπαίδευση των ειδικών φρουρών που θα στελεχώσουν την πανεπιστημιακή αστυνομία. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα και τις δηλώσεις καθεστωτικών παραγόντων, οι νεοσύλλεκτοι αστυνομικοί θα εγκατασταθούν στα πανεπιστήμια κοντά στο καλοκαίρι, προκειμένου να βρίσκονται ήδη στις θέσεις τους ενόψει του ακαδημαϊκού έτους 2022-2023.
Στον αντίποδα αυτής της εξέλιξης, οι αγωνιζόμενες φοιτητικές δυνάμεις ετοιμάζουμε αγωνιστικές απαντήσεις τόσο για να μπλοκάρουμε για δεύτερη φορά τον κρατικό σχεδιασμό, όσο και για να εξασφαλίσουμε την ήττα του στο ενδεχόμενο που καταφέρει και μπει σε εφαρμογή. Σε αυτό τον αγώνα καλούμε στο πλευρό μας ολόκληρη την κοινωνία καθώς τα ζητήματα των πανεπιστημίων είναι ζητήματα που μας αφορούν όλες και όλους.
Τι σημαίνει όμως η ίδρυση της πανεπιστημιακής αστυνομίας και πρακτικά τι θέλει να πετύχει;
Όσοι διατείνονται ότι η πανεπιστημιακή αστυνομία έρχεται για να “τελειώσει” την ανομία στα πανεπιστήμια ασφαλώς δεν έχουν σχέση με αυτά, δεν έχουν γνώση της λειτουργίας τους και της καθημερινότητας τους. Η μόνη τους πληροφόρηση είναι η προπαγάνδα των καλοταϊσμένων media, τα διαφόρων ειδών fake news και η παρουσίαση μια ψευδούς εικόνας που συσκοτίζει τα αληθινά προβλήματα του πανεπιστημίου, το οποίο συνεχώς υποβαθμίζεται και υποχρηματοδοτείται από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές όλων των κυβερνήσεων εδώ και δεκαετίες.
Στην πραγματικότητα, η επίκληση της ανομίας ήταν και είναι ένα επικοινωνιακό τρικ για να συσπειρώσει υπέρ της αστυνόμευσης και της καταστολής ένα περιθωριακό αντιδραστικό ακροατήριο το οποίο προβάλλεται ως τάχα κυρίαρχο και ως τάχα πλειοψηφικό. Με αυτό το ακροατήριο ως “όπλο” οι κρατικοί σχεδιασμοί στοχεύουν τους φοιτητικούς αγώνες, που δεκαετίες τώρα βάζουν εμπόδια στις αντικοινωνικές πολιτικές. Αυτούς τους αγώνες έρχεται για να τσακίσει η πανεπιστημιακή αστυνομία θέλοντας να συμβάλλει στην εδραίωση ενός πανεπιστημίου ανοιχτού στην κερδοφορία των αρπακτικών του κεφαλαίου και κλειστού στις επαναστατικές ιδέες και τους κοινωνικούς αγώνες. Το πανεπιστήμιο που ονειρεύονται είναι ένα πανεπιστήμιο που τροφοδοτεί μια κοινωνία ατομικιστών και μια νεολαία υπνωμένη χωρίς αξίες και χωρίς επαναστατικές ιδέες για έναν άλλο, ελεύθερο, ισότιμο και δίκαιο κόσμο.
Είναι άραγε η διαμάχη αυτή μια διαμάχη μεταξύ αναρχικών και αστυνομίας;
Μέσα από τέτοια εύπεπτα ιδεολογήματα, το κράτος και τα media επιχειρούν να ουδετεροποιήσουν την μεγάλη πλειονότητα των φοιτητών και των φοιτητριών και να παρουσιάσουν την πανεπιστημιακή αστυνόμευση σαν ζήτημα που αφορά αποκλειστικά την πάταξη των αναρχικών.
Μάλιστα δεν θα πρέπει να ξαφνιαστούμε αν το επόμενο διάστημα πυκνώσουν τα ρεπορτάζ και οι “ειδήσεις – σοκ” που θα παρουσιάζουν τους πολιτικούς χώρους των αναρχικών φοιτητών και φοιτητριών στα πανεπιστήμια ως γιάφκες και χώρους ανομίας για να καλλιεργήσουν το ανάλογο κλίμα καταστολής.
Όμως ο αγώνας ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία, ενάντια στις κάρτες εισόδου, τις διαγραφές, τα δίδακτρα, τις μειώσεις των εισακτέων, είναι ένας αγώνας που αφορά κάθε φοιτητή και κάθε φοιτήτρια. Γιατί όλα αυτά τα μέτρα έρχονται για να υποβαθμίσουν κι άλλο τον εργαζόμενο λαό, να αυξήσουν τις ταξικές ανισότητες, να παράξουν φθηνό εργατικό δυναμικό και να οξύνουν την ιδεολογική προπαγάνδα μέσα στην εκπαίδευση.
Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες τι γνώμη έχουν τελικά για όλα αυτά;
Σε αντίθεση με την καθεστωτική προπαγάνδα που θέλει να αναδείξει τον φοιτητικό κόσμο ως υπέρμαχο της ίδιας της επίθεσης που δέχεται, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Ένα μεγάλο μέρος των φοιτητών και των φοιτητριών είναι πρόθυμο να αντισταθεί στις μεταρρυθμίσεις αυτές και ακόμα και να θυσιάσει με ανιδιοτέλεια πολλά. Άλλωστε σε όλη την ιστορία των κοινωνιών, μόνο αυτοί που αγωνίζονται έχουν υψηλά ιδανικά και το θάρρος να δεχτούν το κόστος των επιλογών τους για το συλλογικό συμφέρον. Απεναντίας οι λίγοι που χειροκροτούν με εθελοδουλία την οικονομική και πολιτική εξουσία ούτε ιδανικά ούτε αγωνίες για το συλλογικό συμφέρον έχουν χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορούν να αλλάξουν στάση.
Τι γίνεται λοιπόν με τους πολλούς που αδιαφορούν;
Είναι αλήθεια ότι η πλειοψηφία ούτε χειροκροτεί τις μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση ούτε τις πολεμάει. Σε αυτό τον κόσμο επενδύουν πάντα οι κυβερνήσεις και οι ολιγάρχες του πλούτου. Στην αδιαφορία και στην σιωπή του. Στην ψήφο και την υποταγή του. Στην προσαρμοστικότητα του να περιμένει έναν σωτήρα να τον σώσει και μια κυβέρνηση καλύτερη από την προηγούμενη. Εμείς σε όλους αυτούς και όλες αυτές, που όλοι μαζί αποτελούμε την εργατική τάξη και την νεολαία τους λέμε:
– όλος ο πλούτος παράγεται από εσένα και στον κλέβουν
– είσαι δυνατότερος από την εξουσία και τον στρατό της
– δεν σου αξίζει αυτή η ζωή
– έλα να αγωνιστούμε για έναν καλύτερο κόσμο χωρίς πλούσιους και φτωχούς
Ποιοι είμαστε και τι κάνουμε εδώ
Το Αναρχικό Στέκι Φιλοσοφικής είναι πολιτικός χώρος φοιτητών και φοιτητριών που εδρεύει στην φιλοσοφική σχολή Αθηνών. Αγωνίζεται για τα συμφέροντα της φοιτητικής βάσης αποτελώντας αναπόσπαστο τμήμα της. Ταυτόχρονα είμαστε πολιτικά προσδιορισμένοι και δεν το κρύψαμε ποτέ, ούτε και θα το κρύψουμε υπό το όποιο τίμημα. Είμαστε αναρχικές και αναρχικοί, πρεσβεύουμε την αναρχική κοσμοθεωρία και προτάσσουμε την Κοινωνική Επανάσταση ως μοναδική λύση για την απελευθέρωση των εργαζομένων από την εκμετάλλευση και την κοινωνική καταπίεση.
Εδώ βρισκόμαστε ως παρεμβαίνοντες και όχι ως προσκεκλημένοι. Το ραδιόφωνο “στο κόκκινο” είναι ένα καθεστωτικό ραδιόφωνο που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του μνημονιακού πρώην κυβερνώντος κόμματος. Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες έχουν μνήμη και δεν θα πρέπει να ξεχάσουν τι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ με τον κατάπτυστο νεοφιλελεύθερο νόμο Γαβρόγλου επιβάλλοντας δίδακτρα στα μεταπτυχιακά προγράμματα, καταργώντας τμήματα και αποσπώντας από καθηγητικές σχολές την παιδαγωγική επάρκεια. Δεν θα πρέπει να ξεχάσουν την κρατική καταστολή και τις εισβολές στα πανεπιστήμια κατά την κυβερνητική του θητεία, ειδικά τώρα που τάχα παρουσιάζεται ως πολέμιος της αυταρχικής Ν.Δ.. Κανένας και καμία δεν θα πρέπει να ξεχάσει το τσάκισμα των συντάξεων, την κατάργηση του ΕΚΑΣ, την διάλυση του ασφαλιστικού. Κανένας και καμία δεν θα πρέπει να ξεχάσει την υπαγωγή στα μνημόνια έως το 2060, από αυτούς που ισχυρίζονται ότι έφεραν την “μεταμνημονιακή εποχή”.
Από τον σταθμό αυτόν θα σε στρέψουν και πάλι να ψηφίζεις αυτούς που συνέβαλλαν στην καταστροφή σου. Μην τους ακούσεις. Η μόνη λύση ήταν είναι και είναι η ανατροπή αυτού του σάπιου οικονομικού και πολιτικού συστήματος, με το αναρχικό κίνημα στην εμπροσθοφυλακή της μάχης για μια κοινωνία ελευθερίας ισότητας και αλληλεγγύης. Σε αυτή την κατεύθυνση καλούμε σύσσωμο τον φοιτητικό κόσμο και την νεολαία, όλη την εργατική τάξη και τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα να συνταχτούν στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες για την επαναστατική ανατροπή και όχι στην ουρά για την κάλπη όποτε κι αν αυτή στηθεί.
Και τέλος, όσον αφορά τον αγώνα ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία η προειδοποίηση μας είναι: ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ. ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ ΞΑΝΑ
Αναρχικό Στέκι Φιλοσοφικής
